Nowa seria postów: Książki - czytam vol.1- Książki/Czerwiec 2015

Z zamiarem stworzenia nowych postów nosiłam się od kilku dobrych miesięcy. Ale zawsze był pretekst odłożenia tego na później. Seria jaką chcę wprowadzić to -  książki. Od dziś powstaje nowa zakładka na panelu głównym. Od lutego powróciłam całkowicie do systematycznego czytania. Na początku było dosyć niewinnie i bardzo erotycznie, bo zaczęło się od „Dotyk Crossa” i „Greya” (e-book) . Moją każdą książkę, jaka przeczytałam obserwujący na instagramie mogli podglądać, dodawać swoje uwagi. Bo naprawdę Wasze polecenia: Co czytać?, jakiego autora wybrać wiele wniosły.

Później zobaczyłam akcje typu 52 książki w 52 tygodnie. Choć w styczniu nie przeczytałam ani jednej książki, to z wielkim zdziwieniem wyszłam do przodu. Ogólnie publicznie nie biorę udziału w żadnej akcji. A ta jedna była tak dla zobaczenia, czy dam radę. I udało się. Sama sobie udowodniłam, że mogę. Mimo wielu zajęć w domu, po za domem, bo jednak na dwa domy, wielki ogród, szkoła, itd. Znalazł się czas na czytanie. Osoby lubiące czytać same zapewne wiedzą ile to daje. Nie tylko radości, ale elokwencji i dużej wiedzy.

Szczerze? To bardzo mi tego brakowało. Przez pewien czas zauważyłam problem, że brakuje mi słów. A przecież tak bardzo lubiłam czytać. Z podkulonym ogonem wracam do pięknego nawyku. Z nawiązką! Gdyż skutecznie zaraziłam syna do tej (przecież) pasji. Oczywiście nie zaprzestałam wieczornego czytania dla niego. Sam chętnie wybiera się ze mną do Biblioteki, wybiera książki i wieczorem lub po południu zaprasza mnie na czytanie. Czyż to nie piękne. Ach.

Stąd też ten pomysł na post o książkach. Oczywiście będzie o tych przeczytanych przeze mnie, a nie syna. Każdą wzmiankę o nowych do przeczytania będziecie mogli podglądać na IG. Tutaj będę tylko dodawać krótkie opisy o danej książce, nie za wiele szczegółów, aby osoby, które chcą przeczytać nie miały z górki, całego streszczenia. A ogólną opinię, swoje wrażenia, jak na mnie wpłynęły.

Planuję miesięczne posty, typu co przeczytałam w danym miesiącu. Zaczniemy, więc od poprzedniego, czyli czerwca, a w wolnej chwili (naprawdę w tej wolnej) jak ją znajdę. Postaram się nadrobić zaległości wcześniejszych miesięcy do tyłu. Aby te przeczytane z tego roku były publicznie udostępnione i skomentowane:)

Mam nadzieję, że spodobają się Wam takie wpisy, a na blogu nie będzie nudno. Zresztą nigdy nie sugerowałam, że jest to typowy, tradycyjny blog kosmetyczny. Jest ogólny.

W czerwcu przeczytałam 6 książek. Liczba bardzo dobra. Ale zaskoczę Was, bo w kwietniu było, aż 10! Ale najpierw czerwiec:

1. Nora Roberts – "Ostatni narzeczony". To druga część opowieści "Teraz i na zawsze". Akurat tę pierwszą część przeczytałam końcem maja. Ale pokrótce wspomnę, że część drugą "Ostatni narzeczony" zdecydowanie lepiej się czyta- lżej. Pierwsza część to sam opis pomieszczeń w hotelu. Totalnie mnie to nie interesowało. Jeszcze wspomne o niej w innym wpisie.

Ogólnie zwykłe romansidło. Są to dalsze historie braci, którzy za namową matki zaczęli odnawiać stary hotel, w którym pojawiała się kobieta duch. Oczywiście był to zaprzyjaźniony duch i jak się okazało bardzo pomocny. Druga część to właśnie uroczyste otwarcie hotelu. A w nim  o jednym z braci- Owenie, który swoją miłość przetrzymywał od dzieciństwa dla Awery. W końcu ich drogi się schodzą i są jak się okazuje nie są narzeczonymi po raz pierwszy. Miłość, przyjaźń. Brzmi fajnie, ale bez akcji. Takie zwykłe romansidło. 

2. Polly Williams - "Bezradnik małżeński"- komediowa opowieść o żonie na pewno nie idealnej, której myśli poniosły za daleko. Sadie Drew florystyka, mająca zapracowanego męża i kochanego synka po przeprowadzce do innego miasta postanawia się zmienić.

Zamiast porozmawiać z mężem wplątuje się w śmieszne kłopoty z napotkaną starsza kobietą. W dodatku jej głowę zajmuje jeszcze jedna osoba. Nie może pogodzić się z śmiercią nienarodzonego dziecka. Mimo to zabawne historie pozwolą Wam uśmiać się do łez. Sadie z mężem mieli same wspólne miłe wspomnienia. Niestety stały się one zapomniane. Mąż ani myśli jej zdradzić, a ona jest święcie przekonana, że tak jest. Na drodze staje okropna teściowa i nowa bardzo ciekawa współpraca męża z piękną czarującą kobietą. Jak to się skończy? Nie pytajcie, a sami przeczytajcie. Ubawicie się. W tej książce jest coś z życia. Ciągły bieg z braku czasu, nuda, monotonia, a nawet brak chęci. Miłość, która szybko wygasła, ale nie wypaliła się. Jedno, co się nasuwa to rozmowa. O tym pamiętajcie zawsze.

3. Katarzyna Michalak - "Zacisze Gosi". Druga część Ogród Kamilii. Przewspaniała historia o perypetiach Kamili, która zamieszkuje przedwojenną willę z ogrodem. Znalazła swoje miejsce na ziemi, spotkała idealnego mężczyznę, pokochała sąsiadkę, która stała się jej przyjaciółką.

Ale idealny facet stał się z dnia na dzień jej ojcem, którego nigdy nie poznała. Bo matka ukrywa to przed nią. Do czasu jak się pojawił.

Totalny wyciskacz łez. Dużo miłości, ale też problemów, które w jakiś sposób łączą się z rzeczywistością. Przyjaciółka Kamili – Gosia, walczy o własne przetrwanie. Kobieta po przejściach, straciła dziecko, męża i wszystko, nawet wiarę w własne siły. W końcu trafia na miłość jak się okazuje szybko ją traci. Ale nosi w sobie jego cząstkę. Kamilia zaś musi uporać się z problemami jak się okazuje nie tylko swoimi, ale po okropnym wypadku chłopaka Łukasza, jego firmą. Oraz bolączkami Gosi. Poznajemy także historię Julii, która przeciągnie się, aż do trzeciej części czyli Przystań Julii. Historia o miłości, wielkiej przyjaźni, ogromnemu poświęceniu, a także cierpieniu. Wszystko w jednym. Wspaniała.

4. Erica Spindler – "Krwawe wino". Przerzuciłam się trochę z tematyką samej miłości, wątku romantyzmu, na lekki kryminał, w którym także pojawia się miłość. Ale za nim to się stanie sama bohaterka Alexsandra musi uporać się z przerażającymi wizjami, które ją nachodzą od dłuższego czasu. Wychowana tylko przez matkę, stawia sobie pytanie, co z jej przeszłością, stąd pochodzi, gdzie jej rodzina i skąd te dziwne myśli, obrazy w jej głowie? Gdy matka popełnia samobójstwo cała gra właśnie się rozpoczyna. Jak za pociągnięciem rękawa szybko zaczyna się sypać i sprawiać, że kłopotów jest coraz więcej.

Postanawia pojechać w rodzinne strony, bo jak się okazuje nic nie pamięta z dzieciństwa, Nie wie kto jest jej ojcem. Zmierza tam, aby poznac prawdę, a prawda okazuje się okrutnie brutalna. Dawny jak się okazuje znajomy prowadzi śledztwo nad znalezionym ciałem małego dziecka zamkniętym, a raczej jak mumia skremowanym w skrzyni po winie. Dziwnym trafem wszystko to co się dzieje dalej, a jest wiele trupów, śmierci, krwi i wina łączy się z Alexandrą. Żeby dojść do końca trzeba mieć silne nerwy, bo wyobraźnia płata figle. Świetny kryminał, który jednak wychodzi na prostą. Wszystko staje się jasne. Wizje Alexandry znikają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Jest akcja, trochę romansu, ale i dużo strachu, pełno niewiadomych, śmierci, krwi i wina, bo akcja dzieje się w winnicy. Wszystko rozgrywa się na końcu, książka trzyma w napięciu do samego końca.

5. Julia Llewellyn – "Podróż bezślubna". Opowieść o kochającej się parze, wspaniałych planach. Wszystko się kończy, kiedy wkrada się odmienność pasji. Przed samym ślubem bohaterka odwołuje go i rusza w podróż bez ślubną. Co wydaje się bardzo nie normalne. Ale co ma zrobić jak wyjazd jest opłacony i nie można za niego otrzymać zwrotu pieniędzy. 

Wiec wyrusza na wycieczkę do pięknego Rzymu. 5-gwiazdkowy hotel, najlepsza kwatera i wścibscy ludzie nie pomagają jej zapomnieć o bólu. Po przejściach zaprzyjaźnia się ze znanym aktorem, który w czasie premiery swojego filmu wykrada ją do miejsca, gdzie sam kiedyś bywał za młodu. Przy okazji poznaje jego menedżera. Historia kończy się zupełnie inaczej niż się wam wydaje. Fajna, ale szału nie ma.

6. Liane Moriaty – "Kilka dni z życia Alice". Rewelacyjna historia, o kobiecie, która w siłowni traci przytomność. Jak się okazuje traci zupełnie wspomnienia z dziesiąci lat wstecz! Mały wstrząs mózgu na kilkanaście dni pozbawia Alice Love zimnej osoby jaką do tej pory stała się od tylu lat. Zmiany, które w niej zaszły całkowicie zmieniły jej pogląd na życie. Akurat była w czasie rozwodu z mężem. Nie możliwe! Przecież go kochała całym sercem i właśnie spodziewała się pierwszego dziecka. A teraz on jej nienawidzi? Co jak się okazało miała już spora gromadkę dzieci: dwie córeczki i synka. Jak się to stało, że ich nie pamiętała? Jaka była zła na siebie, że nie wie, co zaszło między nią, a Nickiem? Czy to była zdrada? Skąd imię Gina wywołuje w niej taką złość? Na wszystkie pytania nikt nie chciał odpowiadać, bo nie wiele wiedzieli, a może nie chcieli jej urazić. Podczas przyjęcia na największą tartę jaką organizowała ta nowoczesna, zadufana Alice traci znowu przytomność, a Nick po jej spojrzeniu stwierdza, że Alice wróciła i już nie chce do niego wracać...

Wypadek jednak sprawił, że na chwilę poczuli to co dawniej do siebie. Taki dar od Boga, który w porę otrząsnął dwoje ludzi. Przecudowna opowieść, popłakałam się jak bóbr. Po postu życie - za szybkie, za wygodne. A gdy tracimy coś szczególnie ważnego nie staramy się o to walczyć. Alice nie mogła uwierzyć, że przez dekadę wszystko się tak zmieniło... Polecam jeśli lubicie tego typu obyczajowe książki z wątkiem miłosnym. Czyta się szybko, lekko i z zaciekawieniem co będzie dalej. A losy Alice wcale nie są takie słabe. Podoba mi się ogromnie brak pamięci Alice wtedy, gdy z Nickiem poznają się na nowo. Przecudowne. Jakie emocje wtedy człowiek czuje. Jak się boi o swoją przyszłość. Jak łatwo porównuje się od razu do swojego życia. Gdybym to tak stało się Tobie? Co byś zrobił? Może nie warto do tego dopuścić i walczyć o miłość.

W czerwcu zafascynowały mnie: "Zacisze Gosi", "Krwawe wino" i przede wszystkim "Kilka dni z życia Alice"! Ta ostatnia książka dała mi wiele do myślenia.

Kolejna część kilku moich subiektywnych opinii niebawem. Wrócimy do poprzednich miesięcy. Chyba, że nie zdążę i zastanie mnie lipcowa wersja. 

P. S Wybaczcie, że zdjęcia nie są super jakości, bo jednak z telefonu na instagram. Ksiązki już dawno oddałam, bo były wypożyczone.  Z nadejściem nowych postów będę się starać wykonywać zdjęcia lustrzanką. Choć takie spontanicznie łatwiej jest mi wykonać.